Professionele achtergrond (werk, studie)

Jasmijn Ruijgrok studeerde HBO Chemie en specialiseerde zich later via een master in Polymer Engineering. Ze werkt al sinds 2018 als docent chemie bij Hogeschool Inholland. Sinds een paar jaar is daar ook onderzoek bij gekomen in nauwe samenwerking met het techniekdomein. “Het is voor mij een ideale positie. Ik heb de kans om creatief zelf op het lab bezig te zijn op het grensvlak van de chemie en engineering. Dit in combinatie met het opleiden van nieuwe professionals in een prachtig vak.” Binnen de opleiding is ze ook actief betrokken bij het geven en ontwikkelen van (nieuw) onderwijs voor de uitstroomrichting Energy & Next Generation Materials.

Onderwerp

In haar toelichting op het onderwerp benadrukt Ruijgrok dat er nog veel werk aan de winkel is om de klimaatveranderingen in te perken en dat daarbij de energietransitie een cruciale rol speelt: het afbouwen van fossiele grondstoffen en het opschalen van hernieuwbare bronnen. “Het is belangrijk om hierin te beseffen dat we voor die energietransitie ook ontzettend veel nieuwe materialen nodig hebben, zoals windmolens, waterstof opslagtanks, zonnecellen en batterijen. Dit zijn allemaal complex samengestelde materialen, die ontzettend moeilijk te recyclen zijn. De kritische vraag die we daarom zouden moeten stellen is: hoe duurzaam zijn deze hernieuwbare technieken, als we geen duidelijk end-of-life plan hiervoor hebben.”

Ruijgrok legt uit wat het probleem is: “De materialen die voor bijvoorbeeld opslagtanks van waterstof en windmolenbladen gebruikt worden zijn composieten, vezel versterkte kunststoffen, hoogwaardige materialen die ontworpen zijn om sterk te zijn en lang mee te gaan. Drop-in solutions om het materiaal waarvan dit gemaakt wordt te vervangen door bijvoorbeeld biobased en/of biodegradable alternatieven zijn nog niet op het niveau van de fossiel gebaseerde materialen, maar ondertussen worden er wel enorm veel windmolens bijgebouwd. De komende 30-40 jaar zullen we dus nog een enorme hoeveelheid fossiel gebaseerd afval krijgen van deze materialen. Daar moeten we iets mee! Mijn project zal zich focussen op het hoogwaardig kunnen recyclen van het composiet materiaal tot grondstoffen die weer opnieuw in de waardeketen geïntroduceerd kunnen worden. Hiervoor ben ik met name geïnteresseerd in het chemisch kunnen recyclen van de polymeren die worden gebruikt in deze vezel versterkte kunststoffen (composieten).”

Persoonlijke motivatie

Ruijgrok is al van jongs af gefascineerd door het milieu en hoe de keuzes die wij als bewoners van deze planeet maken invloed hebben op cruciale levensfactoren zoals het klimaat. Daarnaast heeft ze een enorme passie voor chemie. “Het is voor mij een van de mooiste disciplines die er is. Chemie heeft soms een wat (niet geheel onterecht) grijs/vervuilend karakter, maar is ook een cruciaal vakgebied binnen de energietransitie. Ik hoop dat ik met dit project met mijn kennis en kunde van de chemie op een effectieve manier kan bijdragen aan oplossingen voor de energie- en materiaaltransitie. Daarnaast is mijn connectie met onderwijs natuurlijk ook een ideale omgeving om een hele nieuwe generatie van chemici (die ook zó belangrijk zijn voor de transities waar we doorheen gaan) enthousiast te maken om te werken aan deze wicked problems.”

Probleem oplossen

Ruijgrok realiseert zich dat ze niet in haar eentje de klimaatproblemen kan oplossen. “Maar ik kan wel bijdragen aan het ontwerpen van duidelijke end-of-life plannen voor die materialen die zo cruciaal zijn binnen de energietransitie, en daarmee ook in het afremmen van de klimaatveranderingen.”

Aanpak

Ze vertelt over de aanpak die ze wil volgen: “Ik heb samen met de aangesloten praktijkpartners ervoor gekozen om ons in eerste instantie te focussen op twee casussen: windmolenbladen en opslagtanks voor waterstof. De opbouw van deze materialen lijken chemisch gezien op elkaar. In eerste instantie zullen op labschaal verschillende chemische recycletechnieken worden getest/ontwikkeld en geoptimaliseerd op ‘model-systemen’. Dat wil zeggen, een iets simpelere versie van het echte materiaal. Daarna zullen we door ontwikkelen naar materialen uit de industrie en aan de slag gaan met een stukje opschaling. Je kunt je misschien wel voorstellen dat het nogal wat opschaling vereist vanaf het lab, voordat we met een volledig windmolenblad aan de slag kunnen. Hier zullen ook zeker nog genoeg uitdagingen liggen. Naast het technische aspect, vind ik het ook belangrijk om ‘aan de zijlijnen’ socio-economische aspecten mee te nemen binnen het project. Hiervoor probeer ik samen te werken met andere opleidingen in de vorm van bijvoorbeeld studentprojectjes.”

Waarom PD-traject

Ruijgrok zou zichzelf omschrijven als een échte HBO’er. “Ik ben praktisch ingesteld, ben graag op het lab bezig en vind het belangrijk om nauw in contact te blijven staan met het werkveld. Een PD-traject geeft me de ideale kans om tóch de diepte op te zoeken met onderzoek, maar zonder uitsluitend erg fundamenteel bezig te zijn. Daarnaast denk ik, dat zeker met de urgentie op de energietransitie het belangrijk is om onderzoek te doen, dat vrijwel direct geïmplementeerd kan worden in de praktijk. Dat is ook wat zo tof is aan het PD-traject, het bedrijfsleven maakt direct onderdeel uit van de begeleidingscommissie, hoe mooi is dat voor de samenwerking!” 

Bereikt over vijf jaar

Ruijgrok hoopt over vijf jaar nog steeds even gemotiveerd bezig te zijn met het PD-traject en hopelijk dan in de afrondende fase te zijn. “In een ideale wereld heb ik over vijf jaar een goed plan ontwikkeld voor de duurzame recycling van composieten binnen de energietransitie, en zijn we bezig met het draaien van de eerste pilots op grotere schaal.”

Nog leren

Ruijgrok wordt zich hoe verder ze komt in haar carrière en onderzoek zich steeds meer bewust van hoeveel ze nog niet weet. “Ik hoop in ieder geval vakinhoudelijk mij echt volledig te kunnen storten op alle mooie chemie achter recycletechnieken. Daarnaast is een traject als deze natuurlijk bij uitstek een persoonlijke ontwikkeling. Ik ben van nature vrij chaotisch, dus gestructureerd werken aan een veel omvattend en langlopend traject als deze, hoop ik tijdens dit traject zeker te leren. Daarnaast lijkt het me ook heel erg leuk om me wat meer te verdiepen in andere meer toegankelijke vormen van communicatie van onderzoek, anders dan publiceren in wetenschappelijke journals (wat binnen mijn vakgebied vrij gebruikelijk is).” 

Hulp van PD-organisatie

Ruijgrok merkte al snel dat het samen optrekken met medekandidaten enorm fijn is. “We zitten gezamenlijk in een pilot, waar nog niet alle grenzen helemaal duidelijk zijn en dat kan best wat onzekerheid met zich meebrengen. Hier samen over kunnen brainstormen en nadenken is in deze fase van de pilot ontzettend nuttig!”

Droom

Ruijgrok heeft een duidelijke droom “Dat we met elkaar inzien dat we echt wat vriendelijker met elkaar en de planeet waarop wij wonen moeten omgaan.”

Spannend

Een pilot is volgens Ruijgrok altijd een beetje spannend. Toch vindt ze het vooral heel erg leuk. “Wat ik persoonlijk nog wel spannend vind is dat er toch best wel wat kritische geluiden komen op de pilot vanuit de academische hoek. Niet onverwacht, vrij logisch ook, want waar eerst EQF 8 (promoveren) alleen mogelijk was aan een universiteit, gaan wij hier nu ook ‘opeens’ iets mee doen. Ik ga natuurlijk graag de uitdaging aan om de kritische geluiden gerust te stellen en de toegevoegde waarde te laten zien van de PD. Maar mijn netwerk bevindt zich deels óók in die academische kringen. Ik vind het nog best wel even spannend hoe ik ervoor kan zorgen dat mijn onderzoek écht serieus wordt genomen, ook door de academische hoek. Toch heb ik er bovenal gewoon ontzettend veel zin in!”