Volgens Dijkgraaf moeten kandidaten zichzelf niet de illusie voorschotelen dat ze in het proces van hun onderzoek van A naar B gaan. “Je weet namelijk aan het begin nog niet waar B ligt. Onderzoek is een adem, waarbij je periodes hebt waarbij je inademt en niet weet wanneer je uitademt. Op een gegeven moment dient zo’n moment van uitademen zich aan en realiseer je je waarop je wilt focussen. Dat moment is een heerlijk gevoel. Het is ook het moment waarop je je onderzoek kleiner maakt. Zo’n moment komt niet vanzelf, je moet er op een gegeven moment aan toe zijn. Tot aan dat moment adviseer ik jullie om zoveel mogelijk in te ademen.” En dat niet alleen: “Probeer ook te ontspannen en te genieten, het resultaat komt er echt wel.”

Voordat hij zijn oproep deed, hield Dijkgraaf korte interviews met de vier kandidaten: Huibert-Jan Lekkerkerk, Lieke Dalstra, Peter van der Aalst en Chinouk Filique de Miranda

Het PD-onderzoek is volgens Dijkgraaf “een grote verrijking voor onderzoekend Nederland”. Volgens Dijkgraad wordt hem regelmatig de vraag gesteld waarom het nodig is. “Mijn antwoord is dan omdat we ermee kennis opdoen die de samenleving ten goede komt.” Dijkgraaf noemde zowel de onderwerpen van de kandidaten als de PD zelf op de startconferentie “een sprong in het diepe”, maar dat was volgens hem juist goed: “Als ik van tevoren wist wat er uit kwam, was het geen onderzoek.” Hij wees ook op een belangrijke tegenstelling: “Enerzijds leven we in een tijd van ongekende medische en technologische kennis, anderzijds is die kennis er niet voor iedereen. Daarom is het ook de vraag wat de kern van de PD is: is het toegepaste praktijkgerichte kennis of is het kennis over hoe je iets praktijkgericht brengt?”